چرا كاربران به استفاده از موتور جست وجو عادت كرده اند؟
به گزارش ابرنت خیلی از كاربران عادت دارند به جای وارد كردن مستقیم آدرس یك وب سایت، آنرا در جویشگر جست وجو كنند و بنابراین است كه با از كار افتادن جویشگر، دسترسی به سایت ها عملا دشوار می شود. اینجاست كه جویشگرها نقش خویش را نشان داده است و برخورداری از موتور جست وجویی كه بتواند به نیازهای كاربران پاسخ دهد، اهمیت پیدا می كند.
به گزارش ابرنت به نقل از ایسنا، با گذشت بیشتر از ۱۰ سال از زمانی كه پروژه ای با محتوای شبكه ملی اطلاعات مطرح شده، هنوز هم درباره این كه این شبكه اصولا اهدافش چیست و هم اكنون چه میزان محقق شده، اختلاف نظر وجود دارد.
از طرفی درحالی كه در ماه های گذشته وزارت ارتباطات برای اقناع شورایعالی فضای مجازی به تحقق شبكه ملی اطلاعات تلاش می كرد، قطع اینترنت به مدت چند روز، فرصتی بود كه این ادعا را به چالش بكشد، چالشی كه وزارت ارتباطات تصور می كند از آن سربلند بیرون آمده و در مقابل، شورا همچنان با انتقاد از شرایط كنونی اعتقاد دارد جویشگر بومی بطور قطع از ملزومات شبكه ملی اطلاعات است كه نیروی انسانی خوبی می خواهد و باید زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری آن محقق شود و بدون جویشگر هم نمی توان ادعای تحقق شبكه ملی را داشت.
با این حال، در روزهایی كه بنا به اقتضای شرایط، اینترنت جهانی قطع شده بود، سایت های داخلی به فعالیت ادامه دادند و باآنكه خیلی از كسب وكارها این دسترسی را كافی ندانستند و اعلام نمودند بدون اینترنت متحمل خسارات زیادی شدند، اما مسئولان وزارت ارتباطات كه پیش از این چندین بار به تحقق ۸۰ درصدی شبكه ملی اطلاعات اشاره كرده بودند، باز هم این مورد را مطرح كرده و از آن دفاع كردند.
كما اینكه محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، درمورد این كه آیا اینترنت ملی پاسخگوی نیاز كشور هست، اظهار داشت: نیازهای پایه ای مورد نیاز كسب وكارهای كشور طبق سند تبیین الزامات شبكه ملی اطلاعات پیشرفت كرده و در گذشته گزارش داده بودیم كه ۸۰ درصد از این سند اجرایی شده است. قطع اینترنت در سراسر كشور به دستور شورای امنیت كشور فرصتی بود كه ادعاهای وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در زمینه سند تبیین الزامات شبكه ملی اطلاعات ثابت شود و مشخص شد كه با استفاده از شبكه ملی اطلاعات خدمات پایه وجود دارد.
از طرفی امیر ناظمی -رییس سازمان فناری اطلاعات كشور- با بیان این كه اگر پروژه جویشگر بومی به بخش خصوصی واگذار می شد و رقابت بوجود آمده بود، به جای كمك های مستمر مالی، احیانا با نتایج بهتری روبه رو بودیم، اظهار نمود: تصمیم گیری برای ادامه این راه توسط نهادهایی است كه بخشی از این ماجرا هستند و باید هرچه سریع تر تصمیم بگیرند. ما بعنوان سازمان فناوری اطلاعات دوست داریم كه این حوزه از راه خودش رشد پیدا كند، نه از راه محدودسازی، مداخله مستقیم و یا انتخاب برخی از بازیگران و حذف بازیگران دیگر. اگر این خصوصیت ها را نداشته باشد، برای ما اولویت حساب می شود كه به آن وارد شویم.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات همینطور درباره سپردن مسئولیت توسعه خدمات شبكه ملی به وزارت ارتباطات اظهار داشت: در حوزه زیرساخت حالا نتیجه و تجربه ملموس وجود دارد كه نشان داده است در حال فعالیت است، تجربه ای كه البته در اتفاق ناخوشایند قطعی اینترنت به دست آمد. از طرفی دستور جدیدی به ما ابلاغ گردیده كه برنامه ریزی توسعه شبكه ملی اطلاعات در لایه خدمات را هم عرضه دهیم. شاید یكی از دلایلی كه این مورد بر عهده ما گذاشته شده، این است كه كسانی كه متولی لایه خدمات و محتوا بودند، نتوانستند به نحو متناسب این كار را انجام دهند.
نقش حمایتی وزارت ارتباطات از موتورهای جست وجو
این درحالی است كه ابوالحسن فیروزآبادی -رییس مركز ملی فضای مجازی- درباره تكلیف وضعیت موتورهای جست وجو به وزارت ارتباطات با وجود ناكارآمدی جویشگرهایی مانند پارسی جو اظهار نمود: این وظیفه آنها نیست، بلكه مسئولیت است و باید مسئولیت بپذیرند. آنها گفته بودند از پروژه های تحقیقاتی در موتور جست وجو حمایت می نماییم، اما این كه این ابزار بتواند كلیت نیاز مردم را تامین كند، اتفاق نیفتاد و در حادثه اخیر شاهد بودیم مردم نمی توانستند آدرس داروخانه، بلیت پرواز، بانك و فرودگاه را پیدا كنند.
دبیر شورایعالی فضای مجازی افزود: به خصوص كسب وكارهای كوچك كه مورد نیاز مردم بود، خیلی لطمه خوردند و این نشان داد كه ما باید مركزیتی در حوزه مسئولیت پذیری داشته باشیم و نیازهای اطلاعاتی مردم درباره خدماتی كه در شبكه ملی وجود دارد، باید برطرف شود. البته این به معنای تصدی گری نیست و فارغ از جویشگرهایی مانند یوز و پارسی جو، حداقل وظیفه ای كه در یك موتور جست وجو می بینیم این است كه نیاز مردم را تامین كند.
فیروزآبادی پیش از این هم درباره ادعای ۸۰ درصدی تحقق شبكه ملی اطلاعات، با بیان این كه اگر شبكه ملی اطلاعات این خدمات پایه را نداشته باشد، نمی توان به آن شبكه ملی اطلاعات گفت و در واقع صرفا شبكه ارتباطی است، اظهار كرده بود: وزارت ارتباطات ۸۰ درصد شبكه ارتباطی را پیاده سازی كرده است، نه شبكه ملی اطلاعات و بخش ملی بودن هم هنوز طبق سند الزامات شبكه ملی اطلاعات كه به شفافی خدمات كاربردی پایه همچون موتور جست وجو، پیام رسان، خدمات ابری و ایمیل را اعلام نموده، پیاده سازی نشده است.
استفاده از سرویس ها به نقش جویشگر موكول می شود
در عین حال امیر خوراكیان - معاون فرهنگی، اجتماعی و امور محتوایی مركز ملی فضای مجازی- در گفتگو با ایسنا درباره نقش جویشگرهای بومی بیان كرد: جویشگر بومی مبحث خیلی مهمی است. هم اكنون كاربران عادت دارند برای دسترسی به خدمات و سایت ها به جای این كه اسم سایت را مستقیم وارد كنند، آنرا ابتدا در یك جویشگر پیدا می كنند و سپس وارد سایت می شوند. در شرایط خاص قطعی اینترنت هم همین مشكل وجود داشت و به شكلی استفاده از همه سرویس هایی كه فراهم بود، به نقش جویشگر موكول شده بود.
وی با بیان این كه جویشگر بومی یك محل سرمایه گذاری داده های داخلی است، اظهار داشت: جویشگر بومی ظرفیتی برای نگه داری و صیانت از یك سرمایه ملی به نام داده های بومی است. در بعضی از كشورها داده های یك شركت یا سرویس آنقدر پرارزش است كه به جای ملك و ساختمان بعنوان سند پشتیبان، ضمانت وام واقع می شود، در حالیكه در كشور ما هنوز آن نگاه سرمایه ملی به داده ها وجود ندارد و توجه لازم در همه شئون به این مسئله نمی گردد.
خوراكیان افزود: همینطور در بخشی از سند شبكه ملی اطلاعات به سرویس های پایه پرداخته و تصریح شده كه سرویس ها و خدمات پایه عمومی كه یكی از آنها جویشگر بومی است، باید حتما توسط وزارت ارتباطات پیگیری و محقق شود. در نتیجه برپایه مصوبه شورایعالی فضای مجازی وزارت ارتباطات موظف است خدمات پایه عمومی را تامین كند و در این تردیدی وجود ندارد و كسی هم حق ندارد درباره این جور مصوبات صریح و روشن، را تفسیر كند و یا با نظرات فنی و كارشناسی پیچیده، این مصوبات را تغییر دهد.
جویشگرها ضعیف عمل كردند
معاون فرهنگی، اجتماعی و امور محتوایی مركز ملی فضای مجازی با اشاره به اینكه در ایام قطعی اینترنت، در سرچ محتوا با مشكلات و محدودیت های زیادی در جویشگرها روبه رو بودیم، اضافه كرد: جویشگرهای بومی همانطور كه از قبل می دانستیم و گزارش كرده بودیم كه شرایط مطلوبی ندارند، بسیار ضعیف عمل كردند، هم از نظر محتوا و هم زیرساختی كه بتوانند پذیرای كاربران باشند. یعنی علاوه بر این كه از نظر محتوایی مشكل داشتند، به علت ظرفیتی كه تامین نشده بود و عدم آمادگی، بر اثر كثرت رجوع از كار افتادند.
خوراكیان با تاكید بر ضرورت ایجاد یك مدل نتیجه بخش توسط وزارتخانه، بیان كرد: امكان دارد جویشگر در ابتدا اصلا درآمدی نداشته باشد و برای در دسترس بود مطالب، فقط برای آن هزینه شود، ازاین رو ما مجبور شویم آنرا به یك سری سرویس های دیگر پیوند بزنیم كه از نظر مالی تامین كننده باشند. نگاه زیست بومی به فضای مجازی، نگاه جامع به خدمات و سرویس ها كمك می نماید كه جویشگر فعال شود و بتواند محتوا را ارتقا دهد.
با این اوصاف ازطرفی برای تشویق به رجوع كاربر به جویشگر، باید محتوایی در آن وجود داشته باشد، و در مقابل، با قرار گرفتن محتوا، كاربر بیشتری رجوع می كند و این موارد رابطه مستقیمی با هم دارند. طبیعی است كه جویشگر از همان روز اول نمی تواند پاسخگوی تعداد زیادی از كاربران در زمینه عرضه محتوا باشد. اما درشرایطی كه محتوا و ظرفیت ارتقا پیدا كند، بطور قطع رجوع مردم هم افزایش می یابد. درچنین شرایطی جویشگر بومی باید مزیت هایی داشته باشد كه اگر به اطلاع كاربر برسد، كاربر اساسا از اول ترجیح دهد كه به جای رفتن به گوگل، مبحث مورد نظر خویش را در جویشگر داخلی جست وجو كند.
اما درباره تعبیر پوسته های گوگل برای جویشگرهای بومی گفته شده كه یكی از این جویشگرها چنین شرایطی دارد و نقش واسط بین گوگل و كاربر را ایفا می كند و خودش یك جویشگر مستقل نیست، اما دو جویشگر مستقل هم در كشور داریم كه حالت پوسته برای گوگل ندارند. هرچند همین جویشگرهای مستقل هم در زمان قطعی اینترنت مشكل داشتند و به دو دلیل ناقص و ضعیف و عدم پیشبینی ظرفیت لازم، نتوانستند نقش خوبی ایفا كنند و با رشد تعداد كاربران، سیستمشان نتوانست سرویس دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب